พี่ชายใต้ฟ้า - นิยาย พี่ชายใต้ฟ้า : Dek-D.com - Writer
×

    พี่ชายใต้ฟ้า

    เขา...คือพี่ชายแบบไหน? เมื่อหนุ่มช่างแต่งหน้าได้มารู้ว่า เขาไม่ใช่พี่ชายที่แท้จริงของนักบินหญิง น้องสาวที่เผชิญชะตากรรมด้วยกันมาตั้งแต่อดีตจวบปัจจุบัน ในขณะที่ภยันตรายก็ย่างกรายเข้ามาใกล้ทุกที !

    ผู้เข้าชมรวม

    559

    ผู้เข้าชมเดือนนี้

    10

    ผู้เข้าชมรวม


    559

    ความคิดเห็น


    4

    คนติดตาม


    5
    หมวด :  ซึ้งกินใจ
    จำนวนตอน :  16 ตอน
    อัปเดตล่าสุด :  16 ก.ย. 65 / 12:49 น.
    ตั้งค่าการอ่าน

    ค่าเริ่มต้น

    • เลื่อนอัตโนมัติ

    sds

    พี่ชายใต้ฟ้า

    'เวสน์ วงศ์พงศ์พันธุ์' หนุ่มช่างแต่งหน้าได้รับงานแต่งหน้า 'รริสา' แอร์โฮสเตสคนดังที่เหล่าช่างแต่งหน้าล้วนอยากทำงานนี้ด้วยการประสานงานของ 'วิวิศน์ วงศ์พงศ์พันธุ์' ผู้เป็นน้องสาว แต่แล้วความโชคดีที่ได้กลับกลายเป็นความโชคร้ายเมื่อในวันนั้นเกิดเหตุไม่คาดคิด รริสาเสียชีวิตในงานแต่งงาน 

    หลังตกเป็นข่าวใหญ่เป็นที่สนใจไปทั่วประเทศเวสน์ถูกยกเลิกงานที่จองไว้ไปทั้งหมด ในขณะที่วิวิศน์ซึ่งมีบินในวันนั้นก็ประสบกับเรื่องราวอันไม่คาดคิดจนอาจทำให้เธอเสียสิทธิ์ในการสอบเลื่อนขั้นจากนักบินผู้ช่วยเป็นกัปตันประจำสายการบิน SilkSky airways

    Mayday Mayday Mayday

    งานนี้แม้จะมีเหล่าเพื่อนบ้านและเพื่อนฝูงของสองพี่น้องมารวมทีมเฉพาะกิจเพื่อช่วยนำความสงบสุขของคนทั้งคู่กลับคืนมา ทว่า...ยิ่งช่วยกันสืบสวนจนได้เรื่องลึกลงไปเท่าไหร่เรื่องราวร้าย ๆ กลับยิ่งประดังเข้ามา ที่แย่ไปกว่าคือหลักฐานที่ได้มาก็ยิ่งบ่งชี้ว่าใครบางคนในกลุ่มนักสืบเป็นผู้ก่อปัญหาขึ้นมาซะเอง!

    sds

     

    *****

    บทนำ

    *****

    สิบกว่าปีก่อน

    ที่สนามบินนานาชาติชางงี ประเทศสิงคโปร์

    ท่ามกลางผู้คนจำนวนมากในสนามบินที่ได้ชื่อว่า มีผู้โดยสารคับคั่งที่สุดแห่งหนึ่งของโลก ปรากฏร่างชายหนุ่มสูงสมส่วนกึ่งเดินกึ่งวิ่งลากกระเป๋าเดินทางผ่านช่องว่างบนทางเลื่อนด้วยท่าทีที่ร้อนรน

    “Excuse me, Excuse me”

    คำขอโทษแบบเดิมถูกเอ่ยขึ้นซ้ำ ๆ ขณะที่เขาพยายามแทรกร่างใหญ่ผ่านที่ว่างแคบ ๆ เร่งฝีเท้าแซงผู้โดยสารคนอื่นไปคนแล้ว...คนเล่า

    ความรีบร้อนทำให้สิ่งของบางอย่างตกลงมาจากกระเป๋าเป้ที่สะพายไว้ แต่ชายหนุ่มก็ยังคงวิ่งหน้าตั้งสับขาฉับ ๆ ต่อไปจนกระทั่ง...

    เวสน์ วงศ์พงศ์พันธุ์” 

    สองเท้าหยุดชะงัก ‘ใครเรียกเราเนี่ย?’ ชายหนุ่มคิดสงสัยทันทีที่ได้ยินเสียงนั้นก่อนที่จะหันควับไปยังที่มาของเสียง

    ห่างออกไปราว ๆ สองเมตร หญิงสาวที่สวมเครื่องแบบนักบินคนหนึ่งซึ่งชายหนุ่มมองเห็นหน้าเธอได้ไม่ชัดเพราะมีทั้งหมวกทรงหม้อตาลและแว่นสายตาปกปิดดวงตาเจ้าหล่อนเอาไว้

    เธอยืนตัวตรงอยู่ที่ตรงนั้นด้วยท่วงท่ามั่นคง ชูแขนข้างซึ่งถือถ้วยรางวัลของเจ้าของชื่อขึ้นสูงเหนือศีรษะ

    มันคือสิ่งเฉลยว่า ทำไมหญิงสาวรู้จักชื่อเขา?

    เวสน์ที่กำลังรีบร้อนกึ่งเดินกึ่งวิ่งไปหานักบินคนนั้น

    “ขอบคุณครับ” 

    เขาหนุ่มพูดเป็นภาษาไทยออกไปด้วยความลืมตัวตามประสาของคนที่ไม่ถนัดภาษาต่างชาติมากนัก

    “ด้วยความยินดีค่ะ”

    “อ้าว...คนไทยเหรอครับ เป็นนักบินสายการบินต่างชาติด้วยเก่งจัง”

    “ไม่ขนาดนั้นหรอกค่ะ ฉันก็แค่ได้รับโอกาส มันเป็นเรื่องของโชคชะตา อื้ม...ยินดีกับรางวัลด้วยนะคะ”

    ริมฝีปากบางยิ้มกว้างขณะที่ยื่นถ้วยรางวัลคืนเจ้าของ เวสน์ยังคงมองนักบินหญิงในระยะใกล้ด้วยความรู้สึกอะไรบางอย่างที่ค้างคาอยู่ในใจ

    จนเมื่อร่างอ้อนแอ้นในชุดทะมัดทะแมงลับสายตาไปเวสน์ที่นึกขึ้นมาได้ว่า ‘เป็นเวลา Final call แล้ว’ เท้าสองข้างที่ยาวสมความสูงหนึ่งร้อยแปดสิบกว่าเซนติเมตรก็รีบจ้ำอ้าวต่อตาตั้งไปยังทางออกขึ้นเครื่องทันที

    โชคดีที่เขามาถึงที่หมายทันเวลา

    เวสน์ยื่น Boarding pass และ Passport ให้พนักงานภาคพื้นก่อนเดินตามผู้โดยสารคนอื่นที่พอจะเห็นหลังลิบ ๆ ไปยังปลายทางที่เครื่องบินพิสัยกลางจอดรออยู่ 

    เท้าคู่ยาวยังคงจ้ำอ้าวเร่งฝีเท้าจนร่างสูงผ่านพ้นประตูเครื่องบินก่อนที่มือข้างหนึ่งซึ่งยังคงถือถ้วยรางวัลเอาไว้ถูกยกขึ้นมาประกบกับมืออีกข้างที่ถือเอกสารประจำตัวพะรุงพะรังสวัสดีพนักงานต้อนรับบนเครื่องบินในชุดสีฟ้าคราม

    ไม่ทันได้กล่าวคำ ‘สวัสดี’ กับพนักงานต้อนรับฯ สุภาพสตรีคนหนึ่งก็พุ่งตัวเข้าสวมกอดเวสน์จากทางด้านหลังแล้วบีบรัดร่างใหญ่เสียแน่นจนทั้งตัวเขาเอง แอร์โฮสเตสสาวและผู้โดยสารที่เดินตามร่างสูงหันขวับไปจับจ้อง 

    “ยัยหนู!”

    เวสน์เอ่ยขึ้นด้วยท่าทีตกใจเมื่อหันหน้าไปเห็นว่า ผู้เข้าสวมกอดคือใคร ในขณะที่ต้นตอผู้ก่อเหตุยิ้มกว้างจนเห็นฟันหน้าเรียงรายกันสิบกว่าซี่ 

    “สวัสดีค่ะคุณเวสน์ ช่างแต่งหน้าเจ้าสาวแชมป์โลกคนใหม่ ยินดีด้วยนะคะคุณผู้โดยสารคนเก่งของหนู”

    “ไม่บอกกันเลยนะคะว่าหนูบินเที่ยวบินนี้"

    ความเงียบงันเข้าปกคลุมไปครู่หนึ่ง ขณะที่หญิงสาวคลายอ้อมแขนทั้งสองออกจากแผ่นหลังกว้างของเขา มันทำให้แอร์โฮสเตสสาวเข้าใจว่าเกิดอะไรขึ้น เธอผายมือเชิญผู้โดยสารคนอื่นที่เดินตามหลังเวสน์มาเข้าประจำที่นั่งตามภาระงานปกติ

    แต่สำหรับเวสน์มันไม่ปกติ

    หญิงสาวในยูนิฟอร์มทะมัดทะแมงแตกต่างจากนักบินหญิงคนนั้นที่เพิ่งคืนถ้วยรางวัลให้เขาแค่เพียงตรงเนคไทน์สีฟ้าครามและปีกตรา SilkSky ประดับอกซ้ายจับข้อมือแล้วลากร่างใหญ่เข้ามาในห้องนักบิน

    เธอแนะนำนักบินอีกคนที่ประจำที่นั่งด้านซ้ายกับพี่ชายและขออนุญาตกัปตันถ่ายรูปกับพี่ชายเป็นที่ระลึก

    ‘เนื่องในโอกาสที่ นายเวสน์ วงศ์พงศ์พันธุ์ ช่างแต่งหน้าเจ้าสาวแชมป์โลกประจำปีเป็นผู้โดยสารในเที่ยวบินแรกของนักบินผู้ช่วยวิวิศน์ วงศ์พงศ์พันธุ์

    *****

    เรื่องราว บุคคล สถานที่ ทั้งหมดในนิยายเรื่องนี้เป็นจินตนาการที่ไรต์สร้างขึ้น ไม่มีส่วนเกี่ยวข้องกับเรื่องจริงใด ๆ

    .

    พี่ชายใต้ฟ้า มาดาคัส
    อยู่ระหว่างการ Rewrite 
    ก่อนปล่อยฉบับเต็มเร็ว ๆ นี้

    ผู้อ่านนิยมอ่านต่อ ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    อีบุ๊ก ดูทั้งหมด

    loading
    กำลังโหลด...

    ความคิดเห็น